×

پر سروصداترین بیماری های سال 94

پر سروصداترین بیماری های سال 94


در سالی که گذشت اتفاقات زیادی در حوزه ی پزشکی و سلامت رخ داد. نام چندین بیماری و ویروس بر سر زبان ها افتاد که برخی از آنها مردم را به ترس و وحشت انداخت. از ویروس مرس گرفته تا بیماری تب کریمه ی کنگو و همین اواخر زیکا که هشدارهایی در خصوص ورود و شیوع آن به کشور در شبکه های اجتماعی و رسانه ها منتشر شد. در این مطلب قصد داریم در خصوص پرسروصداترین بیماری های سال 94 در سطح دنیا بیشتر صحبت کنیم.


پر سروصداترین بیماری های سال 94

فاطمه مهدی پور - بخش سلامت زنونه مردونه
مرس مرزها را در هم شکست

در سال 93 ویروس ابولا مانند هیولایی از کشورهای غرب آفریقا برخاست و عده ی زیادی را به کام مرگ کشاند. با وجود اینکه در سال 94 همچنان وحشت از انتشار این بیماری در همه ی جهان وجود داشت، اما ویروس دیگری مرزها را در هم شکست و نقل محافل شد. ویروس بیماری مرس! ویروسی به نام کرونا که در کشورهای عربی همسایه قربانی می گرفت و رفته رفته سر و صدای زیادی در کره ی جنوبی به پا کرد و به کشورهایی مانند فرانسه، مصر و حتی آمریکا نیز رسید. این بیماری به «سندرم تنفسی خاورمیانه» شهرت گرفت.

عربستان کانون اصلی مرس و ناقل آن شتر معرفی شد و جان هزاران نفر در کشورهای مبتلا را گرفت. ابتدا تصور می شد که این ویروس صرفا از حیوان به انسان منتقل می شود، اما بعد از ابتلای پرسنل بیمارستانی در عربستان و ابتلای هم اتاقی های بیماران مبتلا، مشخص شد که این بیماری از طریق تماس با بزاق فرد آلوده و یا از طریق هوا نیز قابل انتقال است.

کشورهایی با سیستم دامداری سنتی بیشتر در معرض بیماری تب کریمه کنگو قرار می گیرند، چون عامل اصلی آن کنه است. این بیماری از دام به انسان منتقل می شود

بیماری مرس علائمی مانند علائم آنفلوانزا را از خود نشان داد، مانند تب شدید، تنگی نفس، سرفه های شدید، درد در قفسه ی سینه، سردرد، لرز، گلودرد، حالت تهوع، اسهال و غیره. در برخی موارد نیز بیمار دچار مشکلات جدی مانند نارسایی کلیوی شد و حدود 37 درصد مبتلایان جان خود را از دست دادند.

دانشمندان اعلام کردند که واکسن یا درمانی برای این بیماری وجود ندارد. پزشکان برای کنترل این بیماری صرفا به درمان علائم آن یعنی تب و سرفه و غیره پرداختند. دانشمندان نیز اعلام کردند که مهم ترین راه مقابله با این بیماری پیشگیری از تماس با افراد آلوده و خودداری از تماس با حیواناتی مانند شتر و محدودیت های مسافرتی به کشورهای عربی بخصوص عربستان و کره ی جنوبی است.

بیماری تب خونریزی دهنده ی کریمه کنگو

این بیماری با نام عجیب خود، چندین تن از هموطنان مان را به کام مرگ کشانید. در سال 94 پیام های زیادی در خصوص هشدار شیوع این بیماری در کشور دست به دست چرخید. اما متخصصان بر این عقیده بودند جایی برای نگرانی و وحشت وجود ندارد و فقط باید احتیاط کرد.

تب کریمه کنگو نام خود را از دو دانشمند در کریمه ی اوکراین و دیگری در کنگو (آفریقا) می گرفت که مطالعات زیادی در خصوص این بیماری انجام داده و به این بیماری مبتلا شده بودند. گفته می شد کشورهایی با سیستم دامداری سنتی بیشتر در معرض این بیماری قرار می گیرند، چون عامل اصلی آن کنه است. این بیماری از دام به انسان منتقل می شود.

با وجود نگرانی هایی که در سطح جامعه شکل گرفت، متخصصان اعلام کردند که این بیماری جزو بیماری های بومی کشور است و بیشتر افرادی که با دام و گوشت سر و کار دارند، مانند قصاب ها، کارگران کشتارگاه ها، دامداران، چوپان ها، دامپزشکان و غیره و بعد از آن آشپزها و خانم های خانه دار در معرض خطر قرار دارند. علاوه بر این، کادر پزشکی بیمارستان ها که با بیماران مبتلا به این بیماری سروکار داشتند نیز جزو دیگر قشر در معرض خطر اعلام شد.

نحوه ی انتقال تب کریمه کنگو به این صورت است که ویروس بیماری بعد از گزش کنه و یا تماس مستقیم با لاشه ی دام آلوده بعد از ذبح، وارد بدن می شود. کنه ها همیشه اطراف دام ها و یا روی سطح بدن آنها جمع می شوند و به همین دلیل همیشه امکان انتقال این بیماری به انسان زیاد است. علاوه بر گزش پشه، اگر با خون یا ترشحات بدن فرد آلوده تماسی وجود داشته باشد بیماری از انسان به انسان نیز سرایت می کند.

از علائم این بیماری که خود را بین یک تا 9 روز بعد از آلودگی به ویروس نشان می دهد می توان به تب، سرگیجه، دردهای عضلانی، کمردرد، گردن درد، حساسیت چشم ها به نور، استفراغ، بیرون روی، گلودرد، منگی، دل درد، بیحالی و غیره اشاره کرد. آلودگی شدید به تب کنگو علائم جدی تری مانند نارسایی کبدی، کلیوی و یا ریوی نیز بروز می دهد.

برای این بیماری نیز واکسنی وجود ندارد و پیشگیری، موثرترین راه مقابله با آن عنوان می شود. سم پاشی دام و اقدامات بهداشتی افرادی که با دام یا فرد آلوده به بیماری سروکار دارند، از نکات مهم پیشگیری از تب کریمه ی کنگو است.

تهیه ی گوشت از مراکز معتبر و زیر نظر سازمان دامپزشکی که مرحله ی جمود نعش دام طی شده باشد، یا نگهداری گوشت به مدت بیست و چهار ساعت در یخچال و استفاده از دستکش در حین تمیز کردن گوشت در خانه نیز جزو نکات بهداشتی پیشگیری از این بیماری محسوب می شود.

وحشت از آنفلوانزای  H1N1

در آذر ماه سال 94 بود که خبرهایی از انتشار گسترده ی آنفولانزای H1N1 یا آنفلوانزای نوع A در کشور ترس از اپیدمی این بیماری را چند برابر کرد. موج بیماری از استان هایی مانند کرمان، سیستان و بلوچستان، شیراز، خراسان جنوبی، لرستان و چند استان دیگر به راه افتاد و به تهران رسید و جان چند نفر از هموطنان مان را گرفت.

متخصصان اعلام کردند که این ویروس تا حدودی شبیه سرماخوردگی است، اما برخلاف آن به صورت ناگهانی خود را نشان می دهد و از فاصله ی حدود یک متری نیز قابل انتقال است. راه انتقال آن نیز دست عنوان شد، به این ترتیب که تماس دست با اشیای آلوده به ویروس و در پی آن تماس با دهان و بینی و چشم ها باعث انتقال ویروس به بدن می شود.

گفته می شد که این ویروس به مدت 15 دقیقه روی دست زنده می ماند. افراد مبتلا بین 7 تا 14 روز ناقل بیماری محسوب می شوند و نباید در این مدت با افراد دیگر در تماس باشند. آنفلوانزای H1N1 خود را با علائمی مانند تب شدید، سرفه، سردرد، دردهای عضلانی، آبریزش بینی، استفراغ، چشم درد و غیره نشان می دهد.

در این بیماری، واکسن آنفولانزا در جلوگیری از ابتلا به آن کارساز بود و به افرادی که دارای بیماری های زمینه ای مانند بیماری های قلبی، ریوی و ضعف سیستم ایمنی بودند توصیه می شد که این واکسن را تزریق کنند. از مهم ترین راه های پیشگیری از ابتلا به آنفلوانزا نیز می توان به رعایت بهداشت فردی، سرفه یا عطسه کردن در دست، دور انداختن دستمالی که در آن عطسه شده است، عدم تماس با افراد مبتلا، استفاده از ماسک و غیره محسوب می شود.

زیکا و وحشت کودکان میکروسفالی

پرسروصداترین ویروس سال 94 ویروس زیکا بود که در آستانه ی شروع بازی های المپیک 2016 در برزیل حساسیت زیادی ایجاد کرد. زیکا نام بیماری است که در کشورهای آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی از جمله برزیل، کلمبیا، اکوادور، پاراگوئه و چندین کشور دیگر سروصدای زیادی کرد.

بیماری زیکا از پشه ای به نام آئدس که عامل انتشار ویروس دنگی و چیگونگونیا نیز است انتقال می یابد. انتقال این بیماری به صورت چرخه ای است، به این ترتیب که پشه فرد آلوده به ویروس را نیش می زند و سپس ناقل آن می شود. اگر همین پشه، فرد سالم دیگری را نیش بزند، ویروس را به بدن وی انتقال می دهد و این چرخه همچنان ادامه پیدا می کند.

اصلی ترین راه انتقال این بیماری از طریق همین پشه های آئدس است، اما محققان به نتایجی رسیدند که نشان می دهد امکان دارد ویروس از مادر آلوده به جنین نیز منتقل شود. آنچه که در برزیل دیده شد و کودکانی با سرهای کوچک تر از حد طبیعی (موسوم به میکروسفالی) به دنیا آمدند.

علاوه بر این اخباری از انتقال ویروس از طریق تماس جنسی در آمریکا نیز گزارش شد، اما به نظر می رسد این مسئله بسیار نادر باشد. در هر حال دیدن تصاویر کودکان میکروسفالی خطر ظهور یک ویروس جدی تر و خطرناک تر از آنچه تصور می شد را پررنگ تر ساخت و سازمان بهداشت جهانی زنگ خطر انتشار این بیماری در کشورهای دیگر را نیز به صدا درآورد.

این بیماری علائم خود را حدود 3 تا 12 روز بعد از آلوده شدن به ویروس نشان می دهد که از آن جمله می توان به راش های پوستی یا همان جوش های ریز روی پوست، تب، دردهای عضلانی و مفصلی، قرمزی چشم، سردرد، ورم دست و پا و غیره اشاره کرد.

دانشمندان اعلام کردند که برای این بیماری نیز راه درمان یا واکسنی وجود ندارد و درمان آن صرفا از طریق تسکین و درمان علائم صورت می گیرد. مقامات کشورهای درگیر از خانم ها خواستند که برنامه ی بارداری خود را به تعویق بیاندازند و خانم های باردار تحت نظر قرار بگیرند و از ابتلا پیشگیری کنند.

استفاده از محصولات دافع پشه، استفاده از پشه بند، پوشیدن لباس های آستین بلند و شلوار که تا مچ پا را می پوشانند، دوری از آب های راکد که محل زندگی پشه ها است و غیره، از روش های پیشگیری از گزش پشه ها محسوب می شوند.


5 552

  •   
  • به اشتراک گذاری :
  • facebook
  •  
  • twitter
  •  
  • کلوب
  •  
  • فیس نما
  •  
  • لینکیداین
  •  
  • googleplus
  •  
  • googleplus
  •  
  • telegram

جستجو هوشمند


جهت جستجو ،نام بیماری و یا قسمتی از مشخصات بیماری را وارد نمایید

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سلامت



کلیه حقوق این سایت متعلق به داروخانه آنلاین | داروخانه دات نت | داروخانه اینترنتی میباشد.