×

بیماری مننژیت

اطلاعات کاملی در مورد بیماری مننژیت

بیماری مننژیت چیست؟


مننژیت چیست؟

مننژیت التهاب یا عفونت لایهٔ غشائى پوشانندهٔ مغز و نخاع است. عفونت ممکن است باکتریائى یا ویروسى باشد. موجودات ذرهبینى مىتوانند از طریق جریان خون، از راه گوشهاى عفونىشده، سینوسهاى عفونى داخل جمجمه، و از طریق شکستگى جمجمه بعد از صدمه به سر، به مننژ برسند. مننژیت در دورهٔ کودکى شایعتر است ولى ممکن است در هر سنى بروز کند.

علائم و نشانه های مننژیت

علائم مننژیت تب، سردرد، سفتى گردن، تهوع و استفراغ، عدم تحمل نسبت به نور روشن (ترس از نور) است. در مننژیت باکتریائى شروع علائم بسیار سریعتر از مننژیت ویروسى است. در موارد نادر بثورات جلدى قرمز و عمقى بروز مىکند.

علل و عوامل خطرساز مننژیت

عفونت ناشی از باکتریها با منشأ, عفونت ناحیه دیگری از بدن، نظیر ریه، گوش، بینی، گلو یا سینوس، که به پردههای مننژ انتشار مییابد. صدمات سر نظیر شکستگی جمجمه که امکان ورود باکتریها به مننژ را فراهم میکند.

۱. دوره نوزادی و شیرخواری

۲. سن بالای ۶۰ سال

۳. بیماریهای کاهشدهنده مقاومت بدن

۴. فقر تغذیه

۵. مصرف داروهایی که باعث ضعف دستگاه ایمنی بدن میشوند نظیر داروهای ضدسرطان

۶. اعتیاد به الکل

۷. عفونت سینوسها یا عفونتهای باکتریایی پوست اطراف چشمها یا بینی

درمان بیماری مننژیت

مننژیت عفونت خطرناکى است که باید در بیمارستان درمان شود. نوع مننژیت با آزمایش مایع نخاعى مشخص مىگردد. مننژیت باکتریائى اغلب به مدت دو هفته با آنتىبیوتیک وریدى درمان مىشود. مننژیت ویروسى به آنتىبیوتیکها پاسخ نمىدهد ولى معمولاً خودبهخود بعد از ۲ تا ۳ هفته بهبود مىیابد. اقدامات حمایتى عبارتند از: استراحت در بستر، مصرف فراوان مایعات، تجویز دارو براى مهار تب، سردرد، و افزایش فشار داخل مغزى.

پیشگیری از مننژیت

به گفته متخصصان بیماریهای عفونی، برخی گونههای مننژیت مسری است. یعنی از طریق استنشاق هوای آلودهشده و عطسه و سرفه بیمار منتقل میشود. همچنین استفاده از سیگار، مسواک و وسایل تغذیه مانند قاشق، چنگال و ظرف خوراک فرد بیمار نیز میتواند به انتقال بیماری به دیگران کمک کند. پس توصیه میشود که افراد با دوری از ویروسهای عامل مننژیت ریسک ابتلای خود را پایین بیاورند. این ویروسها بیشتر ویروسهای مولد عفونتهای معدهای ـ رودهای است. به بیان دیگر با رعایت بهداشت فردی میتوان تا اندازهای از خطر ابتلا به آنها کاست.

پیشگیری از این بیماری همچون آنفلوآنزا و سرماخوردگی با رعایت موارد ساده بهداشتی چون شستوشوی دقیق دستها ممکن است. همچنین با مصرف غذاهای تقویتکننده سیستم ایمنی بدن چون میوهها، سبزیهای تازه، استراحت کافی و ورزش میتوان بدن را نسبت به این نوع بیماریهای مسری ویروسی ایمن کرد.

. برخی از اقسام مننژیت باکتریایی را میتوان با واکسیناسیون پیشگیری کرد. واکسن مننژیت (هموفیلوس آنفلوآنزای نوع B) در بسیاری از کشورها در برنامه واکسیناسیون اجباری قرار دارد و از ابتلا به برخی از گونههای مننژیت که این باکتری عامل آن است جلوگیری میکند. نوع دیگر واکسن مننژیت (کونژوکه پنوموکوکی) نیز در برخی از کشورها در برنامه ایمنسازی کودکان قرار دارد و به کودکان زیر دو سال تزریق میشود. البته کودکان میان دو تا پنج سال نیز که در خطر بالای ابتلا به این باکتری باشند، مانند مبتلایان به بیماریهای قلبی مزمن، بیماریهای ریوی یا برخی از انواع سرطانها نیز کاندیدای دریافت این واکسن هستند.

البته امروزه برخلاف گذشته واکسن مننژیت برای تمام افراد بالای ۶۵ سال، همچنین جوانان در معرض خطر (سربازان) و کودکان دچار نقص سیستم ایمنی یا بیماریهای مزمن مانند دیابت، کمخونی داسی شکل و بیماری های قلبی نیز تزریق میشود. بسیاری از متخصصان، تزریق واکسن مننژیت را به کودکان یازده دوازده ساله یا در آغاز ورود به دبیرستان و نیز دانشجویان ساکن خوابگاهها توصیه میکنند.

۵ ۱۰۰۰

برچسب ها :


  •   
  • به اشتراک گذاری :
  • facebook
  •  
  • twitter
  •  
  • کلوب
  •  
  • فیس نما
  •  
  • لینکیداین
  •  
  • googleplus
  •  
  • googleplus
  •  
  • telegram

جستجو هوشمند


جهت جستجو ،نام بیماری و یا قسمتی از مشخصات بیماری را وارد نمایید

جستجو بر اساس حروف الفبا


  1. الف
  2. ب
  3. پ
  4. ت
  5. ث
  6. ج
  7. چ
  8. ح
  9. خ
  10. د
  11. ذ
  12. ر
  13. ز
  14. ژ
  15. س
  16. ش
  17. ص
  18. ض
  19. ط
  20. ظ
  21. ع
  22. غ
  23. ف
  24. ق
  25. ک
  26. گ
  27. ل
  28. م
  29. ن
  30. و
  31. ه
  32. ی
مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سلامت



کلیه حقوق این سایت متعلق به داروخانه آنلاین | داروخانه دات نت | داروخانه اینترنتی میباشد.